[columnsection wrapper=”wrapper” animation=”false”][col size=”one-full” last=”last-col” animation=”false”]
DOOD
[/col][/columnsection][columnsection wrapper=”wrapper” animation=”false”][col size=”one-third” animation=”false”]
Year: 2016
What: Art-direction and design of the magazine
Client: Lentemedia
Agency: Kesselskramer
Creative & Art-Direction: Maartje Slijpen, Merel Witteman, Erik Kessels
Production: Pieter Leenderste
Photography, illustration & texts: various artists & writers, credited in the specific article
[/col][col size=”two-third” last=”last-col” animation=”false”]
English & short: DOOD is a one-off dutch magazine about death. It’s filled with facts & stories about death, illustrated by various photographers and artists.
Dutch & Long: “Ik heb geleerd. Ik heb gelachen. Maar ik heb ook het snot uit mijn ogen gehuild bij het horen van sommige verhalen. En ik ben aan het twijfelen gebracht over mijn verlangen eeuwig op deze planeet te willen vertoeven” aldus Katja Schuurman in haar hoofdredactioneel.
DOOD gaat uiteraard over de dood, maar is zeker geen zwartgallig en somber blad. Want DOOD gaat vooral ook over het leven, zo ging Katja ging op zoek naar onsterfelijkheid. Ze reisde naar Italië naar een dorp waar extreem veel honderdjarigen wonen. Ook interviewde zij de Amerikaan Eben Alexander die naar eigen zeggen in de hemel is geweest. En ze maakt kennis met een ‘cryonist’, iemand die zich wil laten invriezen om de dood te slim af te zijn.
In de glossy zijn columns opgenomen van Youp van ’t Hek, Wim Daniëls en Wim Helsen. Ruud de Wild leverde een persoonlijk verhaal over muziek met een zwart randje en Joris Luyendijk onderzocht hoe het bankwezen geld als water verdient met rampen en oorlogen. Psychiater Dirk De Wachter vindt dat wij Nederlanders de dood veel te veel ontkennen en van het leven ten onrechte één groot feest maken. Marieke Henselmans schrijft over voordelig sterven en dominee van de Zuid-as Ruben van Zwieten pleit ervoor om onze kijk op leven en dood om te draaien.
De Nederlandse topkoks Freek van Noortwijk, Guillaume de Beer, Jonnie Boer, Nel Schellekens en Hans van Wolde vertellen wat zij als laatste maaltijd nog willen eten, voordat zij naar gene zijde vertrekken. Kunstenares Maaike Fransen verbeeldt de vijf fasen van rouw met straatvondsten. Johnny de Mol en Thijs Römer vertellen op wat voor manier zij nu nog contact hebben met hun overleden geliefden.
[/col][/columnsection][columnsection wrapper=”wrapper” animation=”false”][col size=”one-full” last=”last-col” animation=”false”][sr-gallery images=”image~~3412~~http://maartjemerel.com/wp-content/uploads/2016/12/fotootje-copy_1-150×150.jpg” type=”gallery” columns=”1″ animation=”false” tilesize=”300″ crop=”false” spaced=”yes” lightbox=”no” caption=”no”][sr-gallery images=”image~~2833~~http://maartjemerel.com/wp-content/uploads/2016/12/overzicht_-960×645-150×150.jpg” type=”gallery” columns=”1″ animation=”false” tilesize=”300″ crop=”false” spaced=”yes” lightbox=”no” caption=”no”][sr-gallery images=”image~~2834~~http://maartjemerel.com/wp-content/uploads/2016/12/overzicht_2-960×643-150×150.jpg” type=”gallery” columns=”1″ animation=”false” tilesize=”300″ crop=”false” spaced=”yes” lightbox=”no” caption=”no”][sr-gallery images=”image~~2835~~http://maartjemerel.com/wp-content/uploads/2016/12/overzicht_3-960×644-150×150.jpg” type=”gallery” columns=”1″ animation=”false” tilesize=”300″ crop=”false” spaced=”yes” lightbox=”no” caption=”no”][/col][/columnsection]